A palabra Samaín significa fin do verán, principio do inverno.
Na noite do 31 de outubro ao 1 de novembro, os antigos moradores dos castros reuníanse no camposanto. Era a noite máis perigosa do ano: as portas do outro mundo ábrense e as ánimas defuntas volven ao noso mundo para render contas inacabadas.
Para afastar dos seus castros ás perigosas ánimas adoitaban colocar en lugares ven visibles as caveiras iluminadas dos inimigos mortos en campaña.
De aquí, dos ritos e crenzas célticas ao redor da caveira, ven a nosa tradición de facer caliveras na cortiza dos melóns, cabazos, calacús, calabazotes, colondros...
No CEIP San Martiño non queremos que se perda esta antiga tradición e cada ano celebramos o Samaín con diferentes actividades: lectura e representación dun conto, valeirado e tallado de cabazas... Aquí tedes unha mostra fotográfica do noso Samaín.
Ningún comentario:
Publicar un comentario